Piercings en tattoos

Tatoeages en piercings. Er hangt gauw een label aan van ordinair, in andere kringen juist van creatief en vrije geest. Het is de laatste jaren ook een mode dingetje geworden, opeens wil iedereen dan een "Wendy van Dijkje" op de onderarm laat zetten.

Ik zie vaak prachtige tattoos en even vaak  ontzettend lelijke. Ik zie mensen die helemaal onder getatoeëerd zijn en er prachtig uit zien, en mensen waarbij je denkt mijn hemel waarom heb je jezelf zo toegetakeld? 
Tatoeages zijn ook zo persoonlijk, de reden waarom ( het verhaal erachter) iemand iets voor eeuwig op zijn lijf heeft laten zetten maakt wat mij betreft ook uit, dus wat boeit het eigenlijk wat iemand anders daar van vindt.

Piercings in het gezicht vind ik zelf niet zo mooi (in neus, wenkbrauw, tong), maar in het oor dan weer wel.

 

En wat heb ik zelf?

Een tattoo op mijn arm, een zon. Omdat ik zoveel van de zon hou en omdat ik veel vaker het leven van de zonnige kant zou kunnen bekijken in plaats van beren op de weg te zien. Drie jaar heb ik deze tattoo nu en de reacties er op blijven grappig: Is dat een plakplaatje? Ja, dat is een sticker toch?  Nee, JIJ hebt geen echte tatoeage toch, dat vind ik niks voor jou!? Dat is niet echt toch, dat op je arm? Een tatoeage is toch altijd met zwart?

Ik heb ook een piercing. Die hoort gewoon bij mij nu, dat kleine gouden ringetje in mijn navel is de eerste stap geweest naar een heel ander leven.
 

Dit is blog 11 van de #30DayBlogChallengeNL